Cumhuriyet kadınları...

SEN oradasın...

Kimi zaman durakta görürüm seni.Fabrikada, atölyede, tezgâhta, bilgisayar başında, okulda, masanın arkasında, çarşıda-pazarda, yaşamın orasında ya da burasında...

O dimdik-mağrur duruşunun sana ne kadar çok yakıştığını düşünürüm.Son zamanlarda gözlerinde endişe ve hüzün var...

Anaçlığın sana verdiği kaçınılmaz duygudur o; aydınlık güzel günler tehlikeye girdiğinde, ufukları kara bulutlar sardığında, medeniyete giden pırıltılı yollar kapandığında, anaçtır, önce kadınların canı yanar...

Olsun...

Sen oradasın ya...

Çocuklar okul dönüşü ekmek arasına peynir-domatesi severler, en çok da senin elinden...

Onlara söyle: Bugün Cumhuriyet Bayramı...

Korkmadan kutlasınlar...

Onlara Mustafa Kemal‘i hatırlat...

Bu cumhuriyetin nasıl kurulduğunu, bir gece meşalelerini yakıp yola çıkan bir avuç yürekli-yiğit insanın aydınlığa doğru büyük yürüyüşünü, bu ülkenin nasıl var olduğunu...

Ve bugünleri; ihaneti anlat...

Ben, cumhuriyet kadınlarının yobazlığa-ilkelliğe-karanlığa asla yenilmeyeceklerine inanırım her zaman...

Onları orada-burada gördüğümde yüzüm güler...

Kendimi yüreğiyle o kadınlardan birine bağlı erkek, aynı zamanda başı okşanmayı bekleyen bir çocuk gibi hissederim. Bu duygu bana, “Asıl olan; kadınlar yenilmedikçe savaşın kaybedilmeyeceğini” söyler.

Bugünler zor günler...

Cumhuriyetimize kasteden bir karşı devrimin tam ortasındayız...

Ve bugün hüzünlü bir Cumhuriyet Bayramı...

Olsun...

Sen oradasın ya...

Başın dimdik, gözlerinde cumhuriyet kadınının çağdaşlık-aydınlık sevdası var...

Söyleyeceğim herkese; sen oldukça korkmasınlar...

Bekir Coşkun, 29 Ekim 2009 Habertürk