Gelecek Çok Uzakta Değil

Şimdi anlıyoruz.

Bu uyarıların hepsinin, aslında bize olduğunu şimdi, yeni yeni anlıyoruz.

Oysa yıllarca işitmiş ve de ne güzel ezberlemiştik.

Hikaye gibiydi hepsi.

Masal kadar güzel ama bir o kadar da uzaktılar.

İlkokulumda hemen heykelinin altında yazıyordu:

“Türk; öğün, çalış, güven” diye.

Yirmi sene sonra bugün bakıyorum da şu tek cümleye sığdırdığın hiç bir unsur kalmamış.

Ne mutlu Türk’üm diyemeyen bir Başbakan var bugün.

Saymış, tam otuz iki alt kimlik varmış.

Türk mü?

O, üst kimlik.

İsteyen kabul eder.

Evet, önceleri övündük, hem de çok.

Başka hiçbir şey yapmadan.

Sonra baktık böyle olmayacak.

O zaman yerden yere vuralım dedik. Yaptıkta.

‘Bir Türk dünyaya bedelin’ hemen arkasından, “iki Türk bir b.ka yaramaz” dedik.

Çok güldük ağlanacak halimize.

Çalışmak mı ?

Biz onu bırakalı çok oldu.

Bir koyup üç almak; küçük Amerika olmak varken, çalışacak değildik ya !

Tabii, bütün bunları eksiksiz yapınca, geriye pek güvenilecek birileri kalmıyor.

Sen’den başka.

Söylediklerini, ancak bütünüyle eksiksiz yaparsak kurtulabileceğimizi, şimdi anlıyoruz.

Altı Ok’tan sadece laikliği alarak kurtuluşa erişemeyeceğimizi, kurmuş olduğun partinin yöneticileri yeni yeni anlamak üzereler.

Bugün, yarın. Eli kulağında…

Bir “Batı” dedin öyle yanlış anladık ki, yıllar boyu uğruna savaştığın onurumuzu yine Batı’nın önünde ayaklarımız altına aldık. Havai fişek gösterileri eşliğinde.

Onur kalmayınca, dost ve müttefiklerimiz “Otur” dedi; kıpırdayamadık.

İşte o zaman anladık bağımsızlık ve hürriyette gitmiş.

Şimdi ise geride sadece geleceğimiz kaldı.

Ne yapmamız gerektiğini, bırakıp gitmeden önce, yine belirtmişsin.

Bir de anlayarak okusak şu Gençliğe Hitabe’yi…

Kurtuluş çok uzak değil gibi…